می بایست

باید غیر الزام آور، قرار است ( قرار بود ) - انتظار می رود ( گذشته: ( انتظار می رفت ) - می بایست ( باید غیر الزام آور ) این کار را انجام دهد ( از او انتظار می رود این کار را انجام دهد ) یا فعل گذشته: قرار بود ( انتظار می رفت ) ، قرار بود این کار را انجام دهد ( از او انتظار می رفت این کار را انجام دهد ( اما انجام نداد ) . . .
... [مشاهده متن کامل]

از �بایستن� بیشتر ، ساخت های �باید� ( مضارع ساده، سوم شخص مفرد ) ، � بایست � ( ماضی ساده، سوم شخص مفرد ) ، � می بایست � ( ماضی استمراری ، سوم شخص مفرد ) و � بایستی � ( صورت قدیم ماضی استمراری ، سوم شخص مفرد ) به کار می رود .
دستور زبان فارسی ۱ دکتر حسن احمدی گیوی ، دکتر حسن انوری

کلمه می بایست پیشینه ای در ادبیات فارسی ندارد و استفاده از آن خصوصا در متون اداری غلط است.

لازم

نوآمد

لازم است

باید

باید ، بمون

باید بمون ، موندن ،

لازم، واجب