می بایست

از �بایستن� بیشتر ، ساخت های �باید� ( مضارع ساده، سوم شخص مفرد ) ، � بایست � ( ماضی ساده، سوم شخص مفرد ) ، � می بایست � ( ماضی استمراری ، سوم شخص مفرد ) و � بایستی � ( صورت قدیم ماضی استمراری ، سوم شخص مفرد ) به کار می رود .
دستور زبان فارسی ۱ دکتر حسن احمدی گیوی ، دکتر حسن انوری

کلمه می بایست پیشینه ای در ادبیات فارسی ندارد و استفاده از آن خصوصا در متون اداری غلط است.

لازم

نوآمد

لازم است

باید

باید ، بمون

باید بمون ، موندن ،

لازم، واجب

معنی ، باید ، انجام داد