مگنترون حفره ای ( به انگلیسی: Magnetron ) یک لامپ خلاء پرقدرت است که با استفاده از برهمکنش جریان الکترونها با یک میدان مغناطیسی، زمانی که از پشت یک سری حفره های فلزی باز ( تشدید کننده های حفره ای ) عبور می کند، میکروویو تولید می کند. الکترون ها از دهانه های این حفره ها عبور می کنند و باعث می شوند امواج میکروویو در داخل آن نوسان کنند، شبیه به یک سوت دهنی که با تحریک توسط هوا یک صدا تولید می کند. فرکانس میکروویو تولید شده، فرکانس تشدید، با توجه به ابعاد فیزیکی حفره ها تعیین می شود. برخلاف سایر لامپ های خلأ مانند کلایسترون یا یک لامپ موج ( TWT ) ، مگنترون نمی تواند به عنوان تقویت کننده ( Amplifier ) عمل کند تا بتواند شدت سیگنال میکروویو اعمال شده را افزایش دهد. مگنترون فقط به عنوان یک اسیلاتور ( نوسان ساز ) عمل می کند و از برق جریان مستقیم که به لوله خلأ می رسد سیگنال میکروویو تولید می کند.
( توجه داشته باشید که اغلب، همانند این مقاله، "مگنترون" مختصر یا مترادف با "مگنترون حفره ای" است. با این وجود، دستگاه های مشابه دیگری نیز وجود دارند که مگنترون نامیده می شوند اما مگنترون حفره ای نیستند، مانند کاتدهای مگنترون هدف که در پاشش مگنترون صفحه ای DC استفاده می شود یا در High - power impulse magnetron sputtering. این مگنترون ها ساختار حفره ای تشدید مگنترون حفره ای را ندارند، اما اشتراکات زیادی نیز دارند. [ نیازمند منبع] )
شکل اولیه مگنترون توسط H. Gerdien در سال ۱۹۱۰ اختراع شد. [ ۱] شکل دیگری از لامپ مگنترون، مگنترون آنُد - اسپلیت، توسط آلبرت هال از آزمایشگاه تحقیقات جنرال الکتریک در سال ۱۹۲۰ اختراع شد، اما فرکانس آن فقط ۳۰ کیلوهرتز بود. [ ۲] تیم های بسیاری در طول دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ دستگاه های مشابهی را مورد آزمایش قرار دادند. هانس اریش هولمن در سال ۱۹۳۵ حق ثبت اختراع لامپی مشابه لامپ مگنترون امروزی را ثبت کرد، [ ۳] اما برای بیشتر رادارهای آلمانی در طول جنگ جهانی دوم، کلایسترون که دارای فرکانس بیشتری بود، ترجیح داده شد. پیشرفت مهم، مگنترون چند حفره ای بود که برای اولین بار در سال ۱۹۳۴ توسط A. L. Samuel از آزمایشگاه های تلفن بل ارائه شد. با این حال، اولین مثال واقعاً موفق توسط الکسرِف و مالاروف در اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۳۶ ساخته شد که ۳۰۰ وات را در ۳ گیگاهرتز بدست آورد ( طول موج ۱۰ سانتی متر ) . [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف( توجه داشته باشید که اغلب، همانند این مقاله، "مگنترون" مختصر یا مترادف با "مگنترون حفره ای" است. با این وجود، دستگاه های مشابه دیگری نیز وجود دارند که مگنترون نامیده می شوند اما مگنترون حفره ای نیستند، مانند کاتدهای مگنترون هدف که در پاشش مگنترون صفحه ای DC استفاده می شود یا در High - power impulse magnetron sputtering. این مگنترون ها ساختار حفره ای تشدید مگنترون حفره ای را ندارند، اما اشتراکات زیادی نیز دارند. [ نیازمند منبع] )
شکل اولیه مگنترون توسط H. Gerdien در سال ۱۹۱۰ اختراع شد. [ ۱] شکل دیگری از لامپ مگنترون، مگنترون آنُد - اسپلیت، توسط آلبرت هال از آزمایشگاه تحقیقات جنرال الکتریک در سال ۱۹۲۰ اختراع شد، اما فرکانس آن فقط ۳۰ کیلوهرتز بود. [ ۲] تیم های بسیاری در طول دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ دستگاه های مشابهی را مورد آزمایش قرار دادند. هانس اریش هولمن در سال ۱۹۳۵ حق ثبت اختراع لامپی مشابه لامپ مگنترون امروزی را ثبت کرد، [ ۳] اما برای بیشتر رادارهای آلمانی در طول جنگ جهانی دوم، کلایسترون که دارای فرکانس بیشتری بود، ترجیح داده شد. پیشرفت مهم، مگنترون چند حفره ای بود که برای اولین بار در سال ۱۹۳۴ توسط A. L. Samuel از آزمایشگاه های تلفن بل ارائه شد. با این حال، اولین مثال واقعاً موفق توسط الکسرِف و مالاروف در اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۳۶ ساخته شد که ۳۰۰ وات را در ۳ گیگاهرتز بدست آورد ( طول موج ۱۰ سانتی متر ) . [ ۴]
wiki: مگنترون حفره ای