مکی و مدنی قران

[ویکی فقه] مکی و مدنی قرآن. قرآن کریم با از منظر مختلف، تقسیمات گوناگونی به خود گرفته است که به آن ها تقسیمات قرآن گفته می شود. یکی از این تقسیمات، تقسیم قرآن بر اساس مکی و مدنی می باشد.
قرآن پژوهان آیات و سوره های قرآن را به مکّی و مدنی قسمت کرده اند. به نظر مشهور آن دسته از آیات و سوره ها که پیش از هجرت نازل شده مکّی و آن چه پس از هجرت فرود آمده مدنی است.
تقسیمات بر اساس زمان نزول
افزون بر این، تقسیمات دیگری نیز با توجه به زمان نزول آیات شده است؛ برای نمونه به آیاتی که در زمان حضور پیامبر (صلی الله علیه وآله) در مکه یا مدینه نازل شده اند «حَضَری» و به آیاتی که در سفرهای آن حضرت فرود آمده اند «سَفَری» گفته اند؛ نیز به آیاتی که در تابستان نازل شده «صَیْفی» (تابستانی) و آیاتی که در زمستان نازل شده اند «شِتایی» (زمستانی). همچنین به آیاتی که در حال صلح فرود آمده «سِلْمی» و آیاتی که در جنگ نازل شده اند «حَرْبی» و آیاتی که در روز نازل شده «نَهاری» و آیاتی که در شب نازل شده اند «لَیلی» گفته اند.
اقسام سور مکی و مدنی
سوره های قرآن با توجه به مکّی و مدنی بودن به ۴ دسته تقسیم شده اند:أ. سوره هایی که همه آیاتش مکّی است؛ مانند مدثّر.ب. سوره هایی که همه آن مدنی است؛ مانند آل عمران.ج. سوره های مکّی که بخشی از آیاتش مدنی است؛ مانند اعراف که گفته شده: آیات ۱۶۳ - ۱۷۲ آن مدنی است.د. سوره های مدنی که بخشی از آیاتش مکّی است؛ مانند سوره حجّ که گفته شده: آیات ۵۲ - ۵۵ آن مکّی است. البته برخی از محقّقان در وجود قسم سوم و چهارم تردید کرده اند.