مکوندی

نام مکوند ها در بیستون آمده به نام مکیه که به همراه طایفه پارسی یوتیی ( جودکی بالاگریوه ) و ساگارتی ها ضد داریه وهوش یا وهومن دارا ملقب به اسفندیار شورش کردن و به جنوب ایران تبعید شدن اچمی ها هم از جودکی ها هستن که به جنوب تبعید شدن طایفه جودکی طایفه وهیزداته پارسی بود.
بسیاری از طوایف لر بزرگ اصالت ممسنی دارن قومی باستانی از تیره سین ( شاهین ) سمرقند سغد باستان به معنای مام سین یا شاهین مادر که درفش هخامنشیان کیانی بود پایتخت کی ویشتاسپ جنگاور یا گشتاسپ شیرافکن پدر داریه وهوش در پارث نسا بامیان نزدیک بلخ بود که پارسیان به آن بلخ بامی می گفتن. پارسیان هخامنش از نسل کی اخشین کیانی نوه کی کواد پشتو بودن پشتو از پرسو مشتق شده و از جبال اوپاریسن ( هندوکوش ) بودن نام پارس و ایران از خراسان میاد ویشتاسپ کلاهخود همای جنگاور که بر کلاهخود پرهما می بست پادشاه ایران ویچ بود دلیری و جنگاوری افسانه وار او زبانزد جهان باستان و عشایر پارسی بود کسی که در ۴ جنگ ۲۸ هزار نفر را کشت و رسم پوشش او رسم همه سرداران ایرانی تا دوره اسلامی شد و هنوز در تعزیه ها پر بر کلاهخود می بندن به گفته تالون پیک ویشتاسپ سرو قامت شیر بیشه را با دست می گرفت به روز نبرد همه رزم آوران روی زمین را به سخره می گرفت و به داریه وهوش یا وهومن می گفتن پسر آن ویشتاسپ نامی که در دلاوری او تردیدی نیست آمیانوس رومی می نویسد ویشتاسپ پادشاه بسیار بزرگ و خردمند پدر داریوش که زرتشت به دربار او رفت او دلیرانه به عمق هند نفوذ کرد ( فتح سند در زمان داریوش ) پایتختش در بامیان نزدیک اشک آباد بود و بخشی از مرکز قدرت را داریوش برای سرکوب شورشیان مهرپرست و نزدیکی به بابل به شوش منتقل کرد در کتابی به قرن ۱۲ آمده که گشتاسپ پادشاه جهان گشای ایرانی به سال ۵۹۸ پیش از میلاد ذولقرنین بود و نام همسر و دختر او در اوستا آتوسه هست همه تاریخ او در قرن ۱۹ از سوی نویسندگان ماسونری به نام کورش پسر خواهر مردخای یهود نوشته شد در حالیکه کورش متولد بابل و مرزبان ویشتاسپ در بابل بود ضد زرتشتی گری شورش کرد و کشته شد این اتفاق به احتمال زیاد در جنگ پتیشخوار صورت گرفته که ارجاسپ شولی ( خیون ماساگت ) با گشتاسپ جنگاور وارد نبرد شد و کورش با ۲۰۰ هزار نیرو از آناتولیا به ارجاسپ پیوست و هر ۲ از دم تیغ گشتاسپ سرو قامت کشته شدن حتی رستم دستان مهرپرست که مرزبان گشتاسپ در خراسان و سیستان بود مردم سیستان را ضد گشتاسپ شورانید و به احتمال زیاد توسط ویشتاسپ کشته شده همین دلیل ضدیت فردوسی با خاندان ویشتاسپ و سرودن افسانه اسفندیار هست در حالیکه اسفندیار لقب داریه وهوش بود و برخی باستان شناسان اشاره کرده اند بیستون کتیبه اسفندیار کیانی هست هنوز به دژ اسپید ممسنی دژ اسفندیار می گن و پای آن ناحیه بهمیکان هست طایفه هخامنشیان به نام پتیش خوری ( برآفتابی ) از پارث نسا بامیان به جنوب ایران امروزی آمد و مرکزیت آن لیدوما ممسنی بود.
بازماندگان پارسیان ( پهلویان ) در دوره اشکانی گودرزیان پشتو بودن که نام هایی چون منگودرز ممسنی الیگودرز لرستان طایفه گودرزی و کو گیوی بویراحمد ( گیو کشوادگان ) یادگار آنها هستن گارد عشایری جاویدی که بنیان آن آسفندیار نهاد هنوز در ممسنی باقیست سنجابی ها ممبینی ها عکاشه ها از جاوید بودن که تا چند قرن پیش ایل بسیار بزرگی بوده و کوچ آن از استخر شروع می شد به گفته ابن بلخی گشتاسپ به فارس رفت بنیان آتشکده استخر نهاد و کتاب اوستا به دژ نقشت سپرد ( کعبه زرتشت نقش رستم ) . هنوز که هنوز هست رسم کلاهخود پرنشان ویشتاسپ نامی در تعزیه ها باقیست بیاور اسب شبدیز لهراسپی مزین به زین جنگاوریه گشتاسپی. . . در لری کشتاس و کشتاسب خوانده می شه اصل واژه از گشتن میاد با ضمه بر گ به معنای کشنده دشمنان به دلیل سلحشوری بی حدی که داشته و پادشاهی زرتشتی فلات ایران بنیان نهاد و در این راه ۲۰ فرزند خود را از دست داد بارتلمه مورخ او را آزاده سوار آریایی نامیده تندیس ویشتاسپ شاه در شهر دوشنبه تاجیکستان است. یاد باد یاد این افسانه رزم این ایران ساز بزرگ اولین یکتاپرست تاریخ فلات ایران که هنوز لرها خود را از نژاد گشتاسپ می دانند.

مهاجرین کردتبار جامعه قومی بختیاری که از جبل السماق شام ( سوریه ) به استناد نوشته ها و منابع تاریخی در سده ۵۵۰ هجری به خاندان اتابکان لر بزرگ که از کردان برزیکانی و قوم لبیکی از تیره جنگرویی بودند و با آنان هم نژاد و همتبار بودند پیوستند قبایلی بودند که تواریخ گزیده ، شرفنامه کرد بدلیسی ، منتخب التواریخ و تاریخ بختیاری سردار اسعد بختیاری از آنان به شرح زیر نام می برد : آسترکی ، مماکویه ، بختیاری طایفه بختیاروند یا بهداروند هست ، جوانکی یا جانکی منظورش طوایف جانکی فعلی نیست ، زاهدیان ، بنیدانیان ، علایی ، گتوند ، ممبینی ، بتوند ، بوازکی ( بورکی ) ، شوند ، راکی ، خاکی ( جاکی ) منظورش طوایف فعلی جاکی نیست ، هارونی ، آشکی ، کمایی ، ( لیراوی ) ممویی ، کمانکشی ، مماسنی ، ارملکی ، پوایی ( نویی ) ، مدیحه ، اکورد ، کولار ، و مردم سادات عقیلی از نسل علی بن ابیطالب و هاشمی از نسل هاشم بن عبدالمناف .