مکوند

ابتدا به کرمان تبعید شدند بعد اصفهان و سپس محدوده جانکی خوزستان و چهارمحال بختیاری

الاسوند. . . موگوندی ها مال و سیاهچادرانشان را در اطراف اتشکدهها بپا میکردند ، برای همین به انها موگوند گفته اند موگ زرتشتی، هنگامی که تازیان به ایران تاختند، سه طایفه از ایل بزرگ بختیاری به اسلام در نیامدند ، عراب ان سه طایفه را مورد تحریم قراردادند. که میگفتند با سکس سودا مکن گتوندی بتوندی مکوندی، ، گتاوندی ها گاتاها سرودهای زردشت را در معبد دختر زردشت در گتاهوند نگاهداری میکردند، بتوندی ها پیکر تراشی میکردند مجسمه از فلزهای گران میساختند مکوندی ها چون در کنار اتشکدهها زندگی میکردند ایین زردشتییت را کامل زندگی میکردند از این رو به اسلام نیامدند تا چند صد سال بعد که بزور شمشیر وجبر تاریخ مسلمان شدند، این سه طایفه از قدیمی ترین ایل بزرگ بختیای میباشند، هر طایفه ای که پسوند وند را یدک میکشد از اصالت کامل مکانی و فرهنگی سر زمینی ایرانی بر خوردار میباشد، یادمان باشد که موگ زردشتی درست است نه موق ،

باستان شناس آلمانی پرفسور پوپ ریشه طایفه مکوند را به بزرگان مصریان باستان ( پیش از اسلام ) نسبت داده که در دربار داریوش بسیار مورد احترام بوده اند و داریوش در زمینه شهرسازی و صنعت گری از آنها مشاوره گرفته است امضای برخی از سنگ تراشان این طایفه بر روی نقش برجسته های تخت جمشید موجود است

براساس مطالعات انجام گرفته در دانشگاه آکسفورد که در سایت رسمی این دانشگاه هم موجود می باشد واژه ( مک ) یک واژه محلی کشور مصر پیش از اسلام به معنی شتر سرخ موی است و اهالی این قوم پس از فتح مصر توسط داریوش کبیر به ناحیه خوزستان مهاجرت کردند و در طول زمان گویش آنها به گویش محلی آن ناحیه یکی شده و چون اهای این طایفه با شتر به این ناحیه وارد شدند به آنها مک وند به معنی صاحبان شتر سرخ موی اطلاق شده است.
اگر دقت کنید مکوندهاهمگی رنگ تیره با چشمانی بادامی و کشیده دارندکه در بین اعراب متداول است میباشد. چشمان کشیده مربوط به بادیه نشینانی است که در صحرای شنی زندگی میکردند و در طی هزاران سال به این قیافه تبدیل شده است.