مکه پیش از ظهور پیامبر خاتم

[ویکی فقه] جامعه شناختی شهر مکه در سال های منتهی به ظهور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) می تواند به درک بیشتر و بهتر ما از اسلام کمک کند. مکه از آب سطحی برخوردار نیست و آب شرب آن فقط از چاه هایی تامین می شود، که از باران های زمستان و بهار مایه می گیرد.این باران ها گاه به صورت رگبارهای شدیدی در می آیند که به فاصله چند لحظه سیلاب های عظیمی را تشکیل می دهد که از کوه های اطراف به سمت دره (مکه) سرازیر می شوند و شهر را به خرابی تهدید می کنند.
شهر مکه در عرض جغرافیایی ۳۳ درجه و ۲۸ دقیقه و طول ۴۹ درجه جغرافیایی واقع شده است. این شهر جزئی از منطقه تهامه بوده و ارتفاع آن از سطح دریا حدود سیصد و سی متر می باشد. شهر مکه در دره ای تنگ و هلالی شکل پیرامون خانه کعبه
مقدسی، محمد بن احمد، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، قاهره، مکتبة مدبولی، چاپ سوم، ۱۹۹۱، ص۷۱.
در علت نام گذاری مکه به این نام (بین علما و مورخین) اختلاف است. گفته شده که مکه را از این جهت مکه گفته اند که تمکّ الجبارین و الفاجرین (تمک اعناق الجبابره)
ابن فقیه، احمد بن محمد، البلدان، تحقیق یوسف الهادی، بیروت، عالم الکتب، چاپ اول، ۱۹۹۶، ص۷۴.
در مکه نیز چونان دیگر نقاط شبه جزیره عربستان، اساس اجتماع بر نظام قبیلگی استوار بود؛ قریش در مکه با تیره ها و طوایفش، عمده ساکنین این شهر را تشکیل می دادند؛ همسایگی خانه خدا موجب حرمت شان در نزد عموم قبایل عرب شده به آنان چنان امنیتی بخشیده بود که دیگر قبایل را از آن بهره ای نبود؛
کلاعی، سلیمان بن موسی، الاکتفاء بما تضمنه من مغازی رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) و الثلاثة الخلفا، بیروت، دار الکتب العلمیه، چاپ اول، ۱۴۲۰، ج۱، ص۶۲.
...