مکلی

لغت نامه دهخدا

مکلی. [ م ُ ک َل ْ لا ] ( ع ص ) کلب مکلی ؛ سگ که گاو بر تهیگاه وی سرون زده باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

مکلی. [ م َ لی ی ] ( ع ص ) آنکه صدمه و یا جراحت بر گرده وی رسیده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ).

مکلی ٔ. [ م ُ ل ِءْ ] ( ع ص ) گیاهناک. ( ناظم الاطباء ). مکان مکلی ٔ؛ جای بسیارگیاه. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آنکه صدمه و یا جراحت بر گرده وی رسیده باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس