مکلبین

لغت نامه دهخدا

مکلبین. [ م ُ ک َل ْ ل ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مکلب در حالت نصبی و جری : یسئلونک ماذا احل لهم قل احل لکم الطیبات و ما علمتم من الجوارح مکلبین تعلمونهن مما علمکم اﷲ. ( قرآن 4/5 ). و رجوع به مکلب شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مُکَلِّبِینَ: کسانیکه که سگ ها را برای شکار تعلیم می دهند
ریشه کلمه:
کلب (۶ بار)
wikialkb: مُکَلّبِین

پیشنهاد کاربران

کلمه : ( مکلبین ) اسم فاعل از مصدر ( تکلیب ) است که در اصل به معنای تعلیم دادن و تربیت کردن سگ برای شکار است ، و یا به معنای نگهداری سگ برای شکار و به کار بردن آن در شکار است .

بپرس