مکش مرگ ما. [ م َ ک ُ م َ گ ِ ] ( ص مرکب ) با ناز و عشوه و جامه های نیکو. شیک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). آدم نازک نارنجی وقر و فری و ژیگولو مآب. کسی که خود را به وضعی غیر عادی بیاراید و در رفتار خود قر و غمزه و غربیله فراوان داشته باشد. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ).
