مکرمیه

لغت نامه دهخدا

مکرمیه. [ م ُ ک َرْ رَ می ی ِ ] ( اِخ ) فرقه ای از خوارج و از اصحاب مکرم عجلی. ( از اقرب الموارد ). طایفه ای از خوارج منسوب به محمدبن کَرّام یا مُکَرَّم اند. کرامیه. ( ازمعجم متن اللغه ). یاران مکرم عجلی هستند و ایشان معتقدند تارک نماز کافر است اما نه به جهت ترک نماز بلکه به جهت جهل نسبت به خدای تعالی. ( از تعریفات جرجانی ). ششمین فرقه از ثعالبه و پیرو ابومکرم هستند و گفتند هر که نماز خواندن را فروگذارد کافر است و کفر اوبرای این نیست که نماز را فروگذارده بلکه از جهت نادانی اوست به خداوند بزرگ و گفتند هر گناهکاری به خدا نادان است و نادانی به خدا کفر است و نیز قائل به وفا در دوستی و دشمنی شدند. ( ترجمه الفرق بین الفرق عبدالقاهر بغدادی ص 98 ). گروهی از خوارج ثعالبه و از یاران مکرم عجلی هستند. تارک صلات و همگی مرتکبان کبایر را کافر شمارند و گویند ترک نماز و ارتکاب معاصی کبیره از جهل و نادانی در شناسایی حق از آدمی سرمی زند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). و رجوع به همین مأخذ و الملل و النحل شهرستانی ج 1 ص 179 و کرامیه شود.

فرهنگ فارسی

فرقه از خوراج ثعالبه و از اصحاب مکرم عجلی . طایفه از خوارج منسوب به محمد بن کرام یا مکرم اند .

پیشنهاد کاربران

بپرس