مکرمت ستای

لغت نامه دهخدا

مکرمت ستای. [ م َ رُ م َ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاینده مکرمت. ستایش کننده جوانمردی و بزرگواری :
کعبه عبادت ستای من شد از ایرا
دید مرا مکرمت ستای صفاهان.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

ستاینده مکرمت . ستایش کننده جوانمردی و بزدگواری .

پیشنهاد کاربران

بپرس