[ویکی فقه] تقیه ابراز عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر و اعتقاد قلبی است. در تقیّه برخلاف نفاق- که موضوع آن پنهان کردن شرک و باطل و تظاهر به حق است- مؤمن به دلیل بیم از رسیدن ضرر به او از اظهار حقیقت خودداری می کند.
در تقیّه برخلاف نفاق- که موضوع آن پنهان کردن شرک و باطل و تظاهر به حق است- مؤمن به دلیل بیم از رسیدن ضرر به او از اظهار حقیقت خودداری می کند.
تقیّه در حقیقت از یک سو، سپر دفاعی برای مؤمن جهت مصون ماندن از تعرّض دشمن و تحفّظ از خطرهایی همچون حبس، تبعید، قتل و محرومیت از حقوق قانونی است و از سوی دیگر، عامل حفظ وحدت و مانع پراکندگی مؤمنان است.دانشنامۀ جهان اسلام ج۷ ص۸۹۲
کاربرد عنوان تقیّه در سنت و فقه
لفظ تقیّه بدین صورت در قرآن به کار نرفته، امّا آیاتی چند متعرّض مفهوم آن شده است. غافر/سوره۴۰،آیه۲۸
...
در تقیّه برخلاف نفاق- که موضوع آن پنهان کردن شرک و باطل و تظاهر به حق است- مؤمن به دلیل بیم از رسیدن ضرر به او از اظهار حقیقت خودداری می کند.
تقیّه در حقیقت از یک سو، سپر دفاعی برای مؤمن جهت مصون ماندن از تعرّض دشمن و تحفّظ از خطرهایی همچون حبس، تبعید، قتل و محرومیت از حقوق قانونی است و از سوی دیگر، عامل حفظ وحدت و مانع پراکندگی مؤمنان است.دانشنامۀ جهان اسلام ج۷ ص۸۹۲
کاربرد عنوان تقیّه در سنت و فقه
لفظ تقیّه بدین صورت در قرآن به کار نرفته، امّا آیاتی چند متعرّض مفهوم آن شده است. غافر/سوره۴۰،آیه۲۸
...
wikifeqh: مکرر_تقیّه