مکذوب

لغت نامه دهخدا

مکذوب. [ م َ ] ( ع ص ، اِ ) دروغ. مکذوبة. ( منتهی الارب )( آنندراج ). دروغ. و فی قوله تعالی «وعد غیر مکذوب » وجهان ، اما المراد غیر مکذوب فیه او هو مصدر کالمجلود و المعقول. ( ناظم الاطباء ). دروغ. ج ، مکاذیب. ( از اقرب الموارد ) : بدان معاذیر مکذوب و اقاویل نامحبوب آثار ضعف دل... او ظاهر شد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 146 ).

فرهنگ فارسی

مکذوبه: کذب، دروغ، مکاذیب جمع
( اسم ) کذب دروغ جمع : مکاذیب

فرهنگ معین

(مَ ) [ ع . ] (اِ. ) کذب ، دروغ . ج . مکاذیب .

فرهنگ عمید

کذب، دروغ.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَکْذُوبٍ: دروغ
ریشه کلمه:
کذب (۲۸۲ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس