مکتب هُنَری زاگرس
(یا: سبک هنری زاگرس) در ادبیات باستان شناسی ایران اصطلاحی است که هنر تصویرسازی ناحیۀ غرب فلات ایران در هزارۀ اول پ م و به ویژه در ناحیۀ زاگرس را معرفی می کند. در این مکتب، که از هنر تصویرسازی بین النهرین و به ویژه آشور نو اقتباس شده است. نقش مایۀ درخت مقدس و میوۀ درخت کاج به عنوان سمبل زایش و تولد و تناسل حضور مستمر دارند؛ اما هنرمند آن ها را با شیوه ای محلی و نه تقلید محض از آشور آفریده است؛ همچنین نمایش نیمرخ مردان با لباس های آشوری رایج است، اما آرایش مو و صورت و چهره پردازی مشابه هنر مانایی است.
(یا: سبک هنری زاگرس) در ادبیات باستان شناسی ایران اصطلاحی است که هنر تصویرسازی ناحیۀ غرب فلات ایران در هزارۀ اول پ م و به ویژه در ناحیۀ زاگرس را معرفی می کند. در این مکتب، که از هنر تصویرسازی بین النهرین و به ویژه آشور نو اقتباس شده است. نقش مایۀ درخت مقدس و میوۀ درخت کاج به عنوان سمبل زایش و تولد و تناسل حضور مستمر دارند؛ اما هنرمند آن ها را با شیوه ای محلی و نه تقلید محض از آشور آفریده است؛ همچنین نمایش نیمرخ مردان با لباس های آشوری رایج است، اما آرایش مو و صورت و چهره پردازی مشابه هنر مانایی است.
wikijoo: مکتب_هنری_زاگرس