[ویکی شیعه] مکتب تفکیک یا مکتب مَعارفی خراسان، اندیشه ای است که میرزا مهدی اصفهانی در مشهد تأسیس کرد. این مکتب بر خالص سازی معارف دینی و جدایی آن از اندیشه های فلسفی و عرفانی بنا شده است. میرزا مهدی اصفهانی، محمود حلبی، محمدباقر ملکی میانجی، میرزا جواد تهرانی، حسنعلی مروارید، هاشم قزوینی، مجتبی قزوینی، جعفر سیدان و محمدرضا حکیمی از اندیشمندان این مکتب شناخته می شوند. کتاب ها و گفتگوهای فراوانی در رد و تأیید این اندیشه نگاشته و انجام شده است.
تفکیک در لغت به معنای جداسازی و خالص کردن است. مکتب تفکیک، مکتب جداسازیِ سه روش معرفتی یعنی قرآن، فلسفه و عرفان است. هدف این مکتب جداسازی و ناب سازی فکر و شناخت قرآنی از شناخت بشری و رهاندن آن از تأویلات و مزج با دیگر افکار است.
نخستین بار اصطلاح مکتب تفکیک را محمدرضا حکیمی در کیهان فرهنگی برای مکتب معارفی خراسان پیشنهاد داد و پس از آن این اصطلاح رواج یافت. این احتمال نیز مطرح است که این اصطلاح توسط دکتر توکل ابداع شده باشد. برخی با این اصطلاح برای مکتب معارف خراسان مخالفت کرده اند.
تفکیک در لغت به معنای جداسازی و خالص کردن است. مکتب تفکیک، مکتب جداسازیِ سه روش معرفتی یعنی قرآن، فلسفه و عرفان است. هدف این مکتب جداسازی و ناب سازی فکر و شناخت قرآنی از شناخت بشری و رهاندن آن از تأویلات و مزج با دیگر افکار است.
نخستین بار اصطلاح مکتب تفکیک را محمدرضا حکیمی در کیهان فرهنگی برای مکتب معارفی خراسان پیشنهاد داد و پس از آن این اصطلاح رواج یافت. این احتمال نیز مطرح است که این اصطلاح توسط دکتر توکل ابداع شده باشد. برخی با این اصطلاح برای مکتب معارف خراسان مخالفت کرده اند.
wikishia: مکتب_تفکیک