مکانفه

لغت نامه دهخدا

( مکانفة ) مکانفة. [ م ُ ن َ ف َ ] ( ع مص ) با کسی یاری کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). یکدیگر را یارمندی کردن. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). همدیگر را یارمندی و اعانت کردن. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || نزد عروضیان اثبات یکی از دو حرف یا اثبات دو حرف است ازجزء یا حذف یکی از دو حرف یا حذف هر دو حرف است از جزء. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) یکدیگر را یاری کردن مساعدت کردن .
با کسی یاری کردن . یکدیگر را یارمندی کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس