مک گافین یا مگافین ( به انگلیسی: MacGuffin ) مفهومی در سینما است که در ادبیات ریشه دارد. واژه مک گافین ابتدا توسط فیلمنامه نویس بریتانیایی آنگوس مک فیل در سینما جا افتاد و توسط آلفرد هیچکاک در سطح عامه متداول گشت. اگرچه مک گافین مکرراً توسط هیچکاک مورد استفاده قرار گرفت، اما برخلاف تصور عامه هیچکاک مبدع آن نبود. شاهین مالت از نخستین فیلم هایی است که مفهوم مک گافین در آن نظر منتقدان را به خود جلب کرد. مک گافین به سرنخ یا ابزاری گفته می شود که بدون اهمیت ذاتی، به پیشبرد داستان کمک می کند.
یکی از پرکاربردترین تکنیک های گسترش پیرنگ در سینمای هیچکاک استفاده از «جستجو برای مک گافین» بوده است. «مک گافین» شیئی مفهومی و به طور کلی ابژه ای است که همه به دنبال آن می گردند و ماجرا بر اساس آن پیش می رود اما در بسیاری مواقع سرانجام معلوم می شود که یا ابژه خیالی بوده یا اینکه اهمیت چندانی نداشته است. در روانی، پول های دزدیده شده نقش «مک گافین» را ایفا می کنند و اولین حدس های ما کنجکاوی در مورد سرانجام پول هاست که تقریباً از انتهای همان نیمه اول می شود.
مک گافین می تواند اتفاق یا پدیده، شیء بی جان یا موجود زنده باشد.
اگر بخواهیم در فیلم های ایرانی مثال هایی برای مک گافین بزنیم، می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
۱ - در فیلم سینمایی درباره الی اصغر فرهادی، شخصیت الی که ابژه ای انسانی است، مک گافین فیلم محسوب می شود.
۲ - در جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی پولی که ناپدید می شود، حکم مک گافین پیرنگ فیلمنامه را دارد.
۳ - در قهرمان اصغر فرهادی زنی که سکه ها را تحویل می گیرد مک گافین فیلم محسوب می شود.
۴ - در فیلم سینمایی طلا ساخته پرویز شهبازی، رستوران مک گافین قصه است.
۵ - در سریال قورباغه، ساخته ی هومن سیدی، ماده ی مخدر “قورباغه” مک گافین داستان محسوب می شود.
۶ - در سریال روزی روزگاری مریخ، ساخته ی پیمان قاسم خانی، ماده مخدر خطرناک ”مک گافین” نام داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیکی از پرکاربردترین تکنیک های گسترش پیرنگ در سینمای هیچکاک استفاده از «جستجو برای مک گافین» بوده است. «مک گافین» شیئی مفهومی و به طور کلی ابژه ای است که همه به دنبال آن می گردند و ماجرا بر اساس آن پیش می رود اما در بسیاری مواقع سرانجام معلوم می شود که یا ابژه خیالی بوده یا اینکه اهمیت چندانی نداشته است. در روانی، پول های دزدیده شده نقش «مک گافین» را ایفا می کنند و اولین حدس های ما کنجکاوی در مورد سرانجام پول هاست که تقریباً از انتهای همان نیمه اول می شود.
مک گافین می تواند اتفاق یا پدیده، شیء بی جان یا موجود زنده باشد.
اگر بخواهیم در فیلم های ایرانی مثال هایی برای مک گافین بزنیم، می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
۱ - در فیلم سینمایی درباره الی اصغر فرهادی، شخصیت الی که ابژه ای انسانی است، مک گافین فیلم محسوب می شود.
۲ - در جدایی نادر از سیمین اصغر فرهادی پولی که ناپدید می شود، حکم مک گافین پیرنگ فیلمنامه را دارد.
۳ - در قهرمان اصغر فرهادی زنی که سکه ها را تحویل می گیرد مک گافین فیلم محسوب می شود.
۴ - در فیلم سینمایی طلا ساخته پرویز شهبازی، رستوران مک گافین قصه است.
۵ - در سریال قورباغه، ساخته ی هومن سیدی، ماده ی مخدر “قورباغه” مک گافین داستان محسوب می شود.
۶ - در سریال روزی روزگاری مریخ، ساخته ی پیمان قاسم خانی، ماده مخدر خطرناک ”مک گافین” نام داشت.
wiki: مک گافین