مَکْ میلان، مارگارت (۱۸۶۰ـ۱۹۳۱)(McMillan, Margaret)
مددکار اجتماعی و متخصص انگلیسی اسکاتلندی تبار در آموزش و پرورش. عمدتاً از برکت وجود او بود که نخستین مرکزِ ثبت شدۀ معاینۀ پزشکیِ کودکانِ مدرسه رو، در ۱۸۹۹، تأسیس شد. این بانو، دوشادوش خواهرش رِیچل، در مددکاری اجتماعی، آموزش کودکان، و تربیت معلم پیش گام بود. او از پدر و مادری اسکاتلندی در وِست چِستر، واقع در ایالت نیویورک، متولد شد و در اسکاتلند و سوئیس تحصیل کرد. در ۱۸۹۳ به بَردفوردآمد و به حزب مستقل کارگر، که تازه به وجود آمده بود، پیوست. سال بعد به عضویت هیئت امنای مدرسۀ محلی انتخاب شد. در ۱۹۰۲، به خواهرش، ریچل، در لندن پیوست. آن دو درمانگاه هایی برای کودکان به وجود آوردند، ازجمله در بو(۱۹۰۸) و دِتفورد(۱۹۱۰). درمانگاه اخیر از شورای ناحیۀ لندن در ۱۹۱۱، به مناسبت مداوای دندان، و در ۱۹۱۲، به مناسبت درمان چشم و گوش، کمک مالی دریافت کرد و سپس با یک مهدکودک برای خردسالان و با اردوگاهی برای دختران و پسران مرتبط شد. در دورۀ جنگ جهانی اول، آن دو خواهر مهدکودکی، در فضای باز، برای کودکانِ زیر پنج سال بنیاد نهادند. در ۱۹۲۳، مارگارت نخستین رئیس انجمن مهد کودکشد. در این زمان توجهش را به تربیت معلم معطوف کرد. از مهدکودکی که او بنیاد نهاده بود کالج ریچل مک میلن(به نام خواهری که در ۱۹۱۷ درگذشته بود) پدید آمد، و در ۱۹۳۰ افتتاح شد. در ۱۹۳۶، این کالج با ساخت خانه ای به منظور گذراندن تعطیلات برای کودکان مهدکودک دتفورد در راتم، واقع در کِنت، فعالیت هایش را گسترش داد. در ۱۹۱۷ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا(CBE) و در ۱۹۳۰ عنوان ملازم درباریبه مارگارت مک میلان اعطا شد. از آثارش: دورۀ آغازین کودکی(۱۹۰۰)؛ کار و کودکی(۱۹۰۶)؛ کودک و دولت(۱۹۱۱)؛ مدرسۀ اردوگاهی(۱۹۱۷)؛ زندگی ریچل مک میلان(۱۹۲۷).
مددکار اجتماعی و متخصص انگلیسی اسکاتلندی تبار در آموزش و پرورش. عمدتاً از برکت وجود او بود که نخستین مرکزِ ثبت شدۀ معاینۀ پزشکیِ کودکانِ مدرسه رو، در ۱۸۹۹، تأسیس شد. این بانو، دوشادوش خواهرش رِیچل، در مددکاری اجتماعی، آموزش کودکان، و تربیت معلم پیش گام بود. او از پدر و مادری اسکاتلندی در وِست چِستر، واقع در ایالت نیویورک، متولد شد و در اسکاتلند و سوئیس تحصیل کرد. در ۱۸۹۳ به بَردفوردآمد و به حزب مستقل کارگر، که تازه به وجود آمده بود، پیوست. سال بعد به عضویت هیئت امنای مدرسۀ محلی انتخاب شد. در ۱۹۰۲، به خواهرش، ریچل، در لندن پیوست. آن دو درمانگاه هایی برای کودکان به وجود آوردند، ازجمله در بو(۱۹۰۸) و دِتفورد(۱۹۱۰). درمانگاه اخیر از شورای ناحیۀ لندن در ۱۹۱۱، به مناسبت مداوای دندان، و در ۱۹۱۲، به مناسبت درمان چشم و گوش، کمک مالی دریافت کرد و سپس با یک مهدکودک برای خردسالان و با اردوگاهی برای دختران و پسران مرتبط شد. در دورۀ جنگ جهانی اول، آن دو خواهر مهدکودکی، در فضای باز، برای کودکانِ زیر پنج سال بنیاد نهادند. در ۱۹۲۳، مارگارت نخستین رئیس انجمن مهد کودکشد. در این زمان توجهش را به تربیت معلم معطوف کرد. از مهدکودکی که او بنیاد نهاده بود کالج ریچل مک میلن(به نام خواهری که در ۱۹۱۷ درگذشته بود) پدید آمد، و در ۱۹۳۰ افتتاح شد. در ۱۹۳۶، این کالج با ساخت خانه ای به منظور گذراندن تعطیلات برای کودکان مهدکودک دتفورد در راتم، واقع در کِنت، فعالیت هایش را گسترش داد. در ۱۹۱۷ نشان افتخار امپراتوری بریتانیا(CBE) و در ۱۹۳۰ عنوان ملازم درباریبه مارگارت مک میلان اعطا شد. از آثارش: دورۀ آغازین کودکی(۱۹۰۰)؛ کار و کودکی(۱۹۰۶)؛ کودک و دولت(۱۹۱۱)؛ مدرسۀ اردوگاهی(۱۹۱۷)؛ زندگی ریچل مک میلان(۱۹۲۷).
wikijoo: مک_میلان،_مارگارت_(۱۸۶۰ـ۱۹۳۱)