مک لیود جان

دانشنامه آزاد فارسی

مَکْ لِئود، جان (۱۸۷۶ـ۱۹۳۵)(Macleod, John)
مَکْ لِئود، جان
فیزیولوژیست اسکاتلندی. جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۲۳ را با فردریک بنتینگ، به سبب نقششان در کشف و جداسازی انسولیندریافت کرد. انسولین هورمونیاست که از لوزالمعدهترشح می شود و غلظت گلوکز(قند) خون را کاهش می دهد. با کشف انسولین، استفاده از آن به منزلۀ درمان اصلی دیابتمتداول شد. مک لئود در کلونیاسکاتلند زاده شد و در ۱۸۹۸، در دانشگاه ابردینبه تحصیل پرداخت. سپس، در دانشگاه لایپزیگ زیست شیمی خواند و مقاله های متنوعی دربارۀ جنبه های زیست شیمیایی تنفس و سوخت و سازکربوهیدراتها نوشت. از ۱۹۱۸، استاد فیزیولوژی دانشگاه تورنتوشد. در همان زمان، از بنتینگ دعوت کرد تا در جست وجو برای یافتن هورمونی که در لوزالمعده ساخته می شود و قند خون را کاهش می دهد، با او و همکارش، چارلزِ بست، کار کند. این هورمون انسولین بود. در ۱۹۲۱، بنتینگ و بست برای نخستین بار آن را در آزمایشگاه مک لئود جداسازی کردند. مک لئود در آن زمان در مرخصی بود. از آن جا که بنتینگ و بست عضو انجمن فیزیولوژی امریکانبودند، نتوانستند نتیجۀ پژوهش هایشان را در دسامبر ۱۹۲۱ به این انجمن عرضه کنند. مک لئود عضو این انجمن بود و با افزودن نام خود به مقاله در ۱۹۲۲ آن را با نام هر سه نفر چاپ کرد. بنتینگ با بخشیدن نیمی از جایزۀ خود به بست نارضایتی اش را نشان داد. مک لئود هم نیمی از جایزه خود را به کالیپداد که انسولین را پس از کشف توصیف کرده بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس