مک لورن کالین

مَکْ لورِن، کالین (۱۶۹۸ـ۱۷۴۶)(Maclaurin, Colin)
مَکْ
ریاضی دان اسکاتلندی. نقش برجسته ای در زمینۀ تثبیت تفوق حساب دیفرانسیل و انتگرال نیوتون۱ در بریتانیا ایفا کرد و برای نخستین بار، نظریۀ صحیحی دربارۀ تمایز بین مقادیر ماکسیمم و مینیمم۲ تابع۳ عرضه کرد. در آرگایل شر۴ زاده شد و در گلاسگو درس خواند. در ۱۹سالگی به استادی دانشکدۀ مارشال۵، در ابردین۶، منصوب شد. برای نخستین بار در سفری به لندن با آیزاک نیوتون۷ ملاقات کرد (۱۷۱۹). در ۱۷۲۲، ابردین را ترک کرد و در مقام معلم خصوصیِ پسر یک دیپلمات انگلیسی، با او به سفر رفت. در ۱۷۲۴، به اسکاتلند بازگشت و استاد دانشگاه ادینبورگ۸ شد. در آن جا، سخنرانی های عمومی و توضیحاتش در زمینۀ فیزیک تجربی و نجوم تحسین جامعه را برانگیخت. در ۱۷۴۵، در شورش جیکوبی ها۹، دفاع از ادینبورگ را سازمان داد. رسالۀ فلوکسیون ها۱۰ (۱۷۴۲) حاصل تلاش او برای اثبات نظریۀ نسبت های اولیه و غایی۱۱ نیوتون بود و چارچوبی هندسی برای تأیید حساب فلوکسیون های نیوتون۱۲ فراهم می کرد. این اثر آن قدر تأثیرگذار بود که منجر به استیلای ریاضیات نیوتونی در بریتانیا و بر کنارماندن این کشور از پیشرفت های ریاضی بقیۀ جهان شد.Newton’s calculusmaximum and minimum valuesfunctionArgyllshireMarischal CollegeAberdeenIssac NewtonEdinburghJacobite rebellionTreatise of Fluxionsprime and ultimate ratiosNewton’s fluxional calculus