مچول
/muCul/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
۱ - ( صفت ) کوچک و ظریف . ۲ - ( اسم ) نامی است از نامهای زنان .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
مچول/ măchul : خُل، مشنگ.
مانند: - داری چه کار می کنی مرد؟! او که جای زدن ندارد! مچول است آن بیچاره!
کلیدر
محمود دولت آبادی
مچل/ mačal : مچل، کسی که او را دست می اندازند.
فرهنگ واژگان آذری
... [مشاهده متن کامل]
فیروز منصوری
نشر هَزار کرمان
مچول/ mačal : ( ص ) : کودن، احمق، دیوانه.
فرهنگ واژگان تبری
زیر نظر:جهانگیر نصری اشرافی
مانند: - داری چه کار می کنی مرد؟! او که جای زدن ندارد! مچول است آن بیچاره!
کلیدر
محمود دولت آبادی
مچل/ mačal : مچل، کسی که او را دست می اندازند.
فرهنگ واژگان آذری
... [مشاهده متن کامل]
فیروز منصوری
نشر هَزار کرمان
مچول/ mačal : ( ص ) : کودن، احمق، دیوانه.
فرهنگ واژگان تبری
زیر نظر:جهانگیر نصری اشرافی