مچه
لغت نامه دهخدا
مچه. [ م ُ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) پلک چشم. ج ، مچگان. ( ناظم الاطباء ).
مچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) لب ( در دیلمان ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || چانه. زنخ ( در رشت ). ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
گویش مازنی
واژه نامه بختیاریکا
( مُچِه ) چانه
دانشنامه عمومی
مچه ( به انگلیسی: Machh ) یک منطقهٔ مسکونی در پاکستان است که در ناحیه کچهی واقع شده است. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: مچه
پیشنهاد کاربران
در زبان گیلکی یعنی چانه
مُ چ چِ. به هم پیچیده، انباشته، مانند مچه مو یا مچه خمیر در گویش کازرونی. با کردن و شدن می آید ( ع. ش )