مچل کردن. [ م َ چ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کسی را دست انداختن و او را مورد تمسخر قرار دادن ( خواه او مطلب را جدی پندارد و بریش بگیرد، یا شوخی طرف را درک کند و اوقاتش تلخ شود و از کوره در برود ). ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ).
فرهنگ فارسی
( مصدر ) کسی را دست انداختن و مورد تمسخر قرار دادن .
