مویه گری. [ مو ی َ / ی ِ گ َ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت مویه گر. گریه و زاری و نوحه. نوحه گری. نوحه. ( از یادداشت مؤلف ). و رجوع به مویه و مویه گر شود.
