موینده

لغت نامه دهخدا

موینده. [ مو ی َ دَ / دِ ] ( نف ) نالنده. نالان. مویان. مویا. که مویه کند. مویه گر. ( از یادداشت مؤلف ). و رجوع به مویه گر شود.

فرهنگ فارسی

نالنده ٠ نالان ٠ مویان ٠ مویا ٠ که مویه کند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس