مویل
لغت نامه دهخدا
مویل. [ م ُ وَی ْ ی ِ ] ( ع اِ مصغر ) صورتی از مُوَیْل در تداول عامه که مصغر مال است و به معنی مال و خواسته اندک. ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). و رجوع به مُوَیْل شود.
مویل. [ م ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مشگین باختری بخش مرکزی شهرستان مشگین شهر با 340 تن سکنه. آب آن از رودخانه مشگین چای و راه آن مالرو است. این ده در 12هزارگزی جنوب مشگین شهر واقع است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید