مویس

لغت نامه دهخدا

مؤیس. [ م ُءْ ی ِ ] ( ع ص ) ناامیدگرداننده. ( منتهی الارب ). رجوع به مُؤَیِّس شود.

مؤیس. [ م ُ ءَی ْ ی ِ ] ( ع ص ) ناامیدکننده. ( منتهی الارب ). آنکه ناامید می گرداند و مأیوس می کند. ( ناظم الاطباء ). ناامیدگرداننده. ( آنندراج ).

ناامید کننده . آنکه ناامید می گرداند و مایوس می کند .

در زبان گیلکی به معنی کفک میباشد.
مخمرها ترشی که بطور سنتی کپک سفید رنگ می زند را در گیلکی وگالشی، مویس می گویند.