مؤیِّدالدّین محمّد قمی (قم ۵۵۷ـ بغداد ۶۳۰ق)
دولتمرد ایرانی. وی از مردم قم بود و در بغداد پرورش یافت. نسب او به مقداد بن اَسود کِندی، از صحابۀ پیامبر اسلام (ص)، می رسد. در جوانی در اصفهان در خدمت یکی از وزرای ایرانی به کتابت سرگرم بود. وی پیش از آن که ملقب به «مؤیدالدین» شود، لقب «مکین الدین» و وزارت ناصر، ظاهر و مستنصر عباسی را برعهده داشت. در ۶۲۹ ق، مستنصر، وی و پسرش، فخرالدّین احمد، را در بند کرد. مؤیدالدین پس از درگذشت یا قتل پسرش بیمار شد و از دارالخلافه به خانه بازگشت و پس از مدتی درگذشت. مؤیدالدین مکتب خانه، دارالقرآن و بیمارستانی در کاظمین ساخت و املاک بسیاری را وقف کارهای خیر کرد.
دولتمرد ایرانی. وی از مردم قم بود و در بغداد پرورش یافت. نسب او به مقداد بن اَسود کِندی، از صحابۀ پیامبر اسلام (ص)، می رسد. در جوانی در اصفهان در خدمت یکی از وزرای ایرانی به کتابت سرگرم بود. وی پیش از آن که ملقب به «مؤیدالدین» شود، لقب «مکین الدین» و وزارت ناصر، ظاهر و مستنصر عباسی را برعهده داشت. در ۶۲۹ ق، مستنصر، وی و پسرش، فخرالدّین احمد، را در بند کرد. مؤیدالدین پس از درگذشت یا قتل پسرش بیمار شد و از دارالخلافه به خانه بازگشت و پس از مدتی درگذشت. مؤیدالدین مکتب خانه، دارالقرآن و بیمارستانی در کاظمین ساخت و املاک بسیاری را وقف کارهای خیر کرد.
wikijoo: مویدالدین_محمد_قمی