موید ای ابه
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
موید آی ابه. مؤیِّد آی اَبَه ( ـ۵۶۹ق)
نخستین امیر (حک: ۵۵۲ـ۵۶۹ق) از خاندان آل مؤید. غلام سلطان سنجر بود و پس از شکست سلطان سنجر در جنگ با غُزان، او سنجر را از زندان غُزان نجات داد. پس از مرگ سنجر، جانشین او، خاقان محمودخان را کور کرد و در خراسان مستقل شد. او بر نواحی نیشابور، طوس، نسا، دامغان و ابیورد استیلا یافت. او غُزان را از آن نواحی دور کرد و گروه بسیاری از آنان را به قتل رساند. میان مردم به عدل و داد پرداخت و آنان را از پرداخت خراج معاف کرد. استقرار فرمانروایی او موجب حسادت برخی از امیران شهر شد و درگیری های پراکنده ای به وجود آورد. وی در جنگ با خوارزمشاه به قتل رسید و پسرش طغان شاه بن مؤید در نیشابور به حکومت رسید.
نخستین امیر (حک: ۵۵۲ـ۵۶۹ق) از خاندان آل مؤید. غلام سلطان سنجر بود و پس از شکست سلطان سنجر در جنگ با غُزان، او سنجر را از زندان غُزان نجات داد. پس از مرگ سنجر، جانشین او، خاقان محمودخان را کور کرد و در خراسان مستقل شد. او بر نواحی نیشابور، طوس، نسا، دامغان و ابیورد استیلا یافت. او غُزان را از آن نواحی دور کرد و گروه بسیاری از آنان را به قتل رساند. میان مردم به عدل و داد پرداخت و آنان را از پرداخت خراج معاف کرد. استقرار فرمانروایی او موجب حسادت برخی از امیران شهر شد و درگیری های پراکنده ای به وجود آورد. وی در جنگ با خوارزمشاه به قتل رسید و پسرش طغان شاه بن مؤید در نیشابور به حکومت رسید.
wikijoo: موید_آی_ابه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید