موی کن. [ ک َ ] ( نف مرکب ) آنکه یا آنچه مو را می کند. || ( اِ مرکب ) منقاش و موچینه. ( ناظم الاطباء ): منقاش ؛ آهن موی کن. منتاخ.( منتهی الارب ). منماص ؛ موی کن یعنی موی چنه. ( دهار ).
