موی پیرای

لغت نامه دهخدا

موی پیرای. ( نف مرکب ) که به پیرایش موی بپردازد. که موهای اضافی گیسو یا ریش بسترد و بپیراید.دلاک. سلمانی. موی استر. ( از یادداشت مؤلف ). مزین. ( دهار ). آرایشگر. پیرایشگر. و رجوع به موی استر شود.

فرهنگ فارسی

که به پیرایش موی بپردازد ٠ که موهای اضافی گیسو یا ریش بسترد و بپیراید ٠ دلاک ٠ سلمانی ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس