موگابِه، رابِرت (۱۹۲۵)(Mugabe, Robert)
موگابِه، رابِرت
سیاستمدار اهل زیمبابوه، از ۱۹۸۰ نخست وزیر و از ۱۹۸۷ رئیس جمهور آن کشور. به سبب فعالیت های ملی گرایانه اش از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۴ در بازداشت بود و پس از آن در مقام رهبر زانو (اتحاد ملی افریقایی زیمبابوه)، که از ۱۹۸۰ به بعد زانو ـ جبهۀ میهنی خوانده شد، از موزامبیک به جنگ چریکی با حکومت رودزیا پرداخت. پس از استقلال زیمبابوه، اولین نخست وزیر آن کشور شد. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۷، که دو حزب زانو و زاپو (اتحاد خلق افریقایی زیمبابوه)، به رهبری موگابه درهم ادغام شدند، با جاشوا نکومو، رهبر زاپو، اتحادی نه چندان پایدار داشت. در دهۀ ۱۹۹۰ و در ۲۰۰۰، که زیمبابوه دچار افت اقتصادی و رشد خشونت های سیاسی شد، موگابه با انتقادات فراوان روبه رو شد. با ادغام زانو ـ جبهۀ میهنی و زاپو در ۱۹۸۷، عملاً دولتی تک حزبی در زیمبابوه روی کار آمد ولی پیشنهادهای موگابه برای رسمیت بخشیدن به این نظام در قانون اساسی در ۱۹۹۰ رد شد. ناتوانی وی از پیش بینی خشکسالی در جنوب افریقا (۱۹۹۱ـ۱۹۹۲) و چاره اندیشی برای آن لطمۀ شدیدی به محبوبیتش زد، اما در فوریۀ ۱۹۹۶، بی هیچ رقیبی، بار دیگر به ریاست جمهوری انتخاب شد. در مه ۱۹۹۸، دانشجویان بر ضد دولت، که متهم به فساد بود، تظاهرات کردند و در نوامبر هم، به سبب افزایش بهای سوخت و مداخلۀ زیمبابوه در جنگ کنگو، اعتراضات خشونت باری در هراره بروز کرد. در فوریۀ ۱۹۹۹ و اکتبر ۲۰۰۰ نیز اعتراضات شدت گرفت. در ۲۰۰۰، موگابه از هجوم کهنه مبارزان استقلال به مزارع سفیدپوستان حمایت کرد و برای ضبط زمین ها بدون پرداخت غرامت به اختیارات ویژۀ ریاست جمهوری متوسل شد. دیوان عالی زیمبابوه این سیاست را، که مشکلات اقتصادی زیمبابوه را شدیدتر کرد، غیرقانونی دانست. در ژوئن ۲۰۰۰، گروه هوادار حقوق بشر موسوم به حقوق افریقا گزارش شدیداللحنی دربارۀ دولت وی منتشر و آن را به فساد، نقض حقوق بشر، و رعایت نکردن حاکمیت قانون متهم کرد. موگابه از قوم شونا است و تحصیلات خود را در دانشگاه فورت هیر، در افریقای جنوبی، به انجام رسانده است.
موگابِه، رابِرت
سیاستمدار اهل زیمبابوه، از ۱۹۸۰ نخست وزیر و از ۱۹۸۷ رئیس جمهور آن کشور. به سبب فعالیت های ملی گرایانه اش از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۴ در بازداشت بود و پس از آن در مقام رهبر زانو (اتحاد ملی افریقایی زیمبابوه)، که از ۱۹۸۰ به بعد زانو ـ جبهۀ میهنی خوانده شد، از موزامبیک به جنگ چریکی با حکومت رودزیا پرداخت. پس از استقلال زیمبابوه، اولین نخست وزیر آن کشور شد. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۷، که دو حزب زانو و زاپو (اتحاد خلق افریقایی زیمبابوه)، به رهبری موگابه درهم ادغام شدند، با جاشوا نکومو، رهبر زاپو، اتحادی نه چندان پایدار داشت. در دهۀ ۱۹۹۰ و در ۲۰۰۰، که زیمبابوه دچار افت اقتصادی و رشد خشونت های سیاسی شد، موگابه با انتقادات فراوان روبه رو شد. با ادغام زانو ـ جبهۀ میهنی و زاپو در ۱۹۸۷، عملاً دولتی تک حزبی در زیمبابوه روی کار آمد ولی پیشنهادهای موگابه برای رسمیت بخشیدن به این نظام در قانون اساسی در ۱۹۹۰ رد شد. ناتوانی وی از پیش بینی خشکسالی در جنوب افریقا (۱۹۹۱ـ۱۹۹۲) و چاره اندیشی برای آن لطمۀ شدیدی به محبوبیتش زد، اما در فوریۀ ۱۹۹۶، بی هیچ رقیبی، بار دیگر به ریاست جمهوری انتخاب شد. در مه ۱۹۹۸، دانشجویان بر ضد دولت، که متهم به فساد بود، تظاهرات کردند و در نوامبر هم، به سبب افزایش بهای سوخت و مداخلۀ زیمبابوه در جنگ کنگو، اعتراضات خشونت باری در هراره بروز کرد. در فوریۀ ۱۹۹۹ و اکتبر ۲۰۰۰ نیز اعتراضات شدت گرفت. در ۲۰۰۰، موگابه از هجوم کهنه مبارزان استقلال به مزارع سفیدپوستان حمایت کرد و برای ضبط زمین ها بدون پرداخت غرامت به اختیارات ویژۀ ریاست جمهوری متوسل شد. دیوان عالی زیمبابوه این سیاست را، که مشکلات اقتصادی زیمبابوه را شدیدتر کرد، غیرقانونی دانست. در ژوئن ۲۰۰۰، گروه هوادار حقوق بشر موسوم به حقوق افریقا گزارش شدیداللحنی دربارۀ دولت وی منتشر و آن را به فساد، نقض حقوق بشر، و رعایت نکردن حاکمیت قانون متهم کرد. موگابه از قوم شونا است و تحصیلات خود را در دانشگاه فورت هیر، در افریقای جنوبی، به انجام رسانده است.
wikijoo: موگابه،_رابرت_(۱۹۲۵)