موکر

لغت نامه دهخدا

موکر. [ ک ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) ( اصطلاح گیاه شناسی ) کفکها که در مجاورت هوا بر سطح غذا پدید آید. موکور. رجوع به موکور شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کفک . یا موکرها. کفکها .
کفکها که در مجاورت هوا بر سطح غذا پدید آید ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس