مؤید دیوانه. [ م ُ ءَی ْ ی ِ دِ دی ن َ ] ( اِخ ) یا خواجه مؤید. از اولاد شیخ ابوسعید ابوالخیربود و از پریشانی دماغ دعوی سلطنت می کرد و بر سر همان ادعا رفت. بیت زیر در جواب خواجه حافظ از اوست :
چشم دیوانه از آن شمع سعادت پرتو
که جهان را بدهد روشنیی از سر نو.( از مجالس النفائس ص 35 ).
و رجوع به فرهنگ سخنوران شود.