مؤذیه

لغت نامه دهخدا

( مؤذیة ) مؤذیة. [ م ُءْ ی َ ] ( ع ص ) تأنیث مؤذی. رجوع به مؤذی و موذیه شود.
موذیه. [ ی َ / ی ِ ]( از ع ، ص ) موذیة. تأنیث موذی. حیوانات موذیه ، جانوران آزاررسان ، چون مار و موش. ( از یادداشت مؤلف ). اذیت رساننده و مضر و مفسد و آزاررسان. || مهلک و زهردار. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به موذی شود.

فرهنگ فارسی

تانیث موذی .

پیشنهاد کاربران

بپرس