مؤبب

لغت نامه دهخدا

مؤبب. [ م ُ ءَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) برآورنده آواز و فریادکننده. ( از منتهی الارب ). بانگ برآورنده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تأبیب شود.

فرهنگ فارسی

بر آورنده آواز و فریاد کننده .

پیشنهاد کاربران

بپرس