( مؤاکرة ) مؤاکرة. [ م ُ آ ک َ رَ ] ( ع مص ) کشاورزی کردن. ( منتهی الارب ). زراعت کردن بر نصیب معلوم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کشاورزی کردن و کشتکاری کردن بر نصف و جز آن. ( ناظم الاطباء ). کشاورزی. زراعت. زرع. کشت. در نهایه آمده است که آن زراعت است که بر نصیب معلوم باشد. ( یادداشت مؤلف ).