موؤده

لغت نامه دهخدا

( موؤدة ) موؤدة. [ م َ ئو دَ ] ( ع ص ) دختر زنده دفن کرده. ( منتهی الارب ). دختر زنده به گورکرده چنانکه در جاهلیت معمول تازیان بوده. ج ، موؤدات. ( ناظم الاطباء ). دختر زنده به گورکرده. ( یادداشت مؤلف ) : و اذا الموؤدة سئلت. بأی ذنب قتلت. ( قرآن 8/81-9 ).

پیشنهاد کاربران

در واقع در اینجا یعنی ایه 8 سوره تکویر مووده یک نماد معرفی شده؛؛یعنی هر نفسی که مظلوم واقع شده باشد حال چه زن باشد چه مرد . . بکار بردن مووده به نظر میرسد چون در مورد زنان و دختران در طول تاریخ احتمال
...
[مشاهده متن کامل]
واقع شدن ظلم بیشتر میباشد به عنوان یک نماد کلی بکار برده شده است وگرنه از تمام مردان و پسرانی که مورد ظلم قرار گرفته اند قطعا سوال خواهد شد که به چه گناهی کشته شده اید و این یک احترام و امید هست برای تمام کسانی که مورد تعدی و ظلم قرار گرفته و کشته شده اند . . و مشخص هست از تک تک انها و در حضور ظالم به انجام خواهد رسید