مونیه امانویل

دانشنامه آزاد فارسی

مونیه، اِمانوئِل (۱۹۰۵ـ۱۹۵۰)(Mounier, Emmanuel)
مونیه، اِمانوئِل
اندیشمند و نویسندۀ کاتولیک فرانسوی. از طرفداران معروف «شخص گرایی» در سال های میان دو جنگ و بنیادگذار مجلۀ له اسپری بود، که هنوز هم منتشر می شود و تریبون آزاد و پرنفوذی برای طرح اندیشه ها و مباحث کاتولیکی پیشرو در فرانسه است. مونیه با «شخص گرایی» در پی ایجاد پایه ای عقیدتی بود تا پیوند سنتی میان پیروان مذهب کاتولیک و جناح راست سیاسی را درهم شکند و، به ویژه، با استیلای شارل مورا مبارزه کند که حاصل ملی گرایی بیگانه ستیز و مرتجعانۀ او بود. اندیشه های او سفیر واتیکان در پاریس را تا حدی تحت تأثیر قرار داد؛ این سفیر بعدها با نام یوهانس بیست وسوم به مقام پاپی رسید. مونیه هوادار جمهوری خواهان اسپانیا بود و در دورۀ حکومت ویشی به زندان افتاد. روابط نزدیکی با جنبش روحانیان کارگر در دورۀ پس از جنگ و سازمان های کاتولیکی ترقی خواه داشت، که برای کشاورزان و کارگران جوان و دانشجویان تأسیس شده بود. دو دهه پس از مرگ نابهنگام او، موفقیت این نسل جوان تر در ایجاد اتحادیۀ مبارزه جوی غیرمذهبی و سوسیالیست با نام کنفدراسیون کارگران دموکرات از درون جنبش اتحادیه ای آرام و کاتولیک، گواهی دیرپای بر نفوذ اندیشه های مونیه بود. مونیه در گرنوبل زاده شد و در دانشسرای عالی پاریس درس خواند. از ستایندگان شارل پگی، داستان نویس و نمایش نامه نویس کاتولیک چپ گرا، بود. در اواخر دهۀ ۱۹۲۰ از نهادهای سیاسی نامتمرکز و از اَشکال تعاونی مدیریت اقتصادی پشتیبانی می کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس