مونکوت

دانشنامه عمومی

مونکوت ( تای: มงกุฏ؛ ۱۸ اکتبر ۱۸۰۴ – ۱ اکتبر ۱۸۶۸ ) چهارمین پادشاه سیام ( تایلند ) در زمرهٔ خاندان چاکری است که ملقب به راما چهارم بود. او از سال ۱۸۵۱ تا ۱۸۶۸ حکمرانی کرد.
در بیرون از تایلند، مونکوت به عنوان پادشاه در نمایش موزیکال پادشاه و من سال ۱۹۵۱ و فیلمی با همین نام، تولید سال ۱۹۵۶ بهتر شناخته شده است که این نمایش موزیکال بر پایه فیلم آنا و سلطان سیام تولید سال ۱۹۴۶ شکل گرفته بود که خود این فیلم هم بر اساس رمان آنا و سلطان سیام ساخته شده بود، نویسندهٔ رمان یک فرد آمریکایی بود و رمان دربارهٔ حضور آنا لیونوونز در بارگاه پادشاه رامای چهارم بین سال های ۱۸۶۲ تا ۱۸۶۷ می باشد که برگرفته از خاطرات او است. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶]
سیام، اولین بار فشار توسعه طلبی غربی را در دوران سلطنت مونکوت احساس کرد. مونکوت از نوآوری های غربی استفاده کرد و مدرنیزه کردن کشورش در دو جهت تکنولوزی و فرهنگ را شروع کرد - مسیری که او در پیش گرفت، لقب «پدر علم و تکنولوژی» در سیام را برای او به ارمغان آورد.
عکس مونکوتعکس مونکوتعکس مونکوت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

مونْکوت (۱۸۰۴ـ۱۸۶۸)(Mongkut)
(یا: منگکوت) چهارمین پادشاه سیام از سلسلۀ چاکری تایلند (حک: ۱۸۵۱ـ۱۸۶۸) و پس از مرگ ملقب به رامای چهارم. پسر رامای دوم، پادشاه سیام، و اولین فرزند پسر از ملکه ای بود که راما مایل بود جانشین وی شود. پس از مرگ رامای دوم، شورای سلطنتی تصمیم گرفت به جای مونکوت ۲۰ ساله، برادر ناتنی اش را با عنوان رامای سوم به پادشاهی برگزیند و مونکوت تصمیم گرفت راهب بودایی شود. پس از چندی مونکوت راهب ارشد صومعۀ بانکوک شد و با دعوت از دانشوران مسیحی از امریکا و فرانسه، این صومعه را به مرکز گفت و گوی میان ادیان و روشنفکران تبدیل کرد. پس از مرگ رامای سوم در ۱۸۵۱، شاهزادگان تایلندی که تحت تأثیر افکار و اندیشه های مونکوت قرار گرفته بودند، وی را به پادشاهی برگزیدند. اگرچه مونکوت باب تجارت با جهان غرب به ویژه امریکا و انگلستان را باز کرد، در زمینۀ مسائل داخلی اصلاحات چندانی انجام نداد. او سرانجام در زادگاهش بانکوک درگذشت. فرزندانش روند نوین سازی تایلند را پی گرفتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس