مونْک، سالومون (۱۸۰۳ـ۱۸۶۷)(Munk, Salomon)
خاورشناس فرانسوی. در شهری در منطقۀ سیلزی پروس در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. در زادگاهش در مدرسه ای دینیِ یهودی درس خواند و مبانی عربی را فراگرفت. از ۱۹۲۰ در برلین ادامۀ تحصیل داد و سپس در بُن زبان های شرقی را آموخت. در ۱۹۲۸ به پاریس سفر کرد و در آن جا نزد استادانی مانند سیلوستر دوساسی، شزی و کاترمر به تکمیل آموخته های خود در زبان های عربی، سانسکریت و فارسی پرداخت. کارمند کتابخانۀ ملی پاریس (۱۸۳۸ـ۱۸۴۷)، عضو و دبیر مجمع مرکزی یهود در پاریس، و از ۱۸۶۴ استاد زبان عبری در کولژ دو فرانس بود. در ۱۸۴۰ به مصر سفر کرد و نسخه های خطی ارزشمندی را برای کتابخانۀ ملی پاریس خرید. در ۱۸۴۷ نابینا شد، ولی به رغم آن پژوهش های خود را تا پایان عمر ادامه داد. وی مقالات متعددی دربارۀ شعر عبری، عربی و فارسی، و نیز دربارۀ کسانی مانند فارابی، غزالی، کندی و ابن رشد نوشت. از آثارش: گزیده هایی از فلسفۀ یهود و عربی (پاریس، ۱۸۵۹)؛ فلسطین: توصیف جغرافیایی و تاریخی و باستان شناختی (۱۸۴۵)؛ چاپ دلالةالحائرین موسی بن میمون و ترجمۀ آن به زبان فرانسوی (پاریس، ۱۸۵۶ـ۱۸۶۶).
خاورشناس فرانسوی. در شهری در منطقۀ سیلزی پروس در خانواده ای یهودی به دنیا آمد. در زادگاهش در مدرسه ای دینیِ یهودی درس خواند و مبانی عربی را فراگرفت. از ۱۹۲۰ در برلین ادامۀ تحصیل داد و سپس در بُن زبان های شرقی را آموخت. در ۱۹۲۸ به پاریس سفر کرد و در آن جا نزد استادانی مانند سیلوستر دوساسی، شزی و کاترمر به تکمیل آموخته های خود در زبان های عربی، سانسکریت و فارسی پرداخت. کارمند کتابخانۀ ملی پاریس (۱۸۳۸ـ۱۸۴۷)، عضو و دبیر مجمع مرکزی یهود در پاریس، و از ۱۸۶۴ استاد زبان عبری در کولژ دو فرانس بود. در ۱۸۴۰ به مصر سفر کرد و نسخه های خطی ارزشمندی را برای کتابخانۀ ملی پاریس خرید. در ۱۸۴۷ نابینا شد، ولی به رغم آن پژوهش های خود را تا پایان عمر ادامه داد. وی مقالات متعددی دربارۀ شعر عبری، عربی و فارسی، و نیز دربارۀ کسانی مانند فارابی، غزالی، کندی و ابن رشد نوشت. از آثارش: گزیده هایی از فلسفۀ یهود و عربی (پاریس، ۱۸۵۹)؛ فلسطین: توصیف جغرافیایی و تاریخی و باستان شناختی (۱۸۴۵)؛ چاپ دلالةالحائرین موسی بن میمون و ترجمۀ آن به زبان فرانسوی (پاریس، ۱۸۵۶ـ۱۸۶۶).
wikijoo: مونک،_سالومون_(۱۸۰۳ـ۱۸۶۷)