مونوتایپ

لغت نامه دهخدا

مونوتایپ. [ م ُ ن ُ ] ( انگلیسی ، اِ ) ماشین حروف چینی. ماشینی که خبرهای مطبعه را حرف به حرف می چیند. || نوعی چاپ روغنی که ابتدا روی قطعه چرمی یا شیشه ای ثابت میشود، سپس روی ورقه های کاغذ آن را تکثیر میکنند. ( از دائرةالمعارف کیه ).

فرهنگ فارسی

ماخوذ از انگلیسی ماشین حروف چینی .

دانشنامه آزاد فارسی

مونوتایپ (monotype)
ماشین حروف چینی که تالبرت لنستون، در ۱۸۸۵، اختراع آن را به ثبت رساند. در این ماشین حروف تک تک ریخته و چیده می شوند، برخلاف لاینوتایپ که کل یک سطر را هم زمان می چیند و می ریزد. مونوتایپ صفحۀ کلیدی مشتمل بر ۱۲۰ کلید دارد و یک حروف ریز و یک جعبه ماتریس قابل تعویض که به چهار خانه تقسیم می شود و در هر خانه مجموعه ای کامل از یک فونت از حروف چاپی قرار می گیرد. حروف چین به کمک کلیدهای جابه جاکننده می تواند، بی آن که لازم باشد، جعبۀ ماتریس را تعویض کند، حروف را از هر خانه انتخاب کند و از ترکیبی از حروف چهار فونت موجود استفاده کند. حروف چین متنی را که باید چاپ شود به کمک صفحۀ کلید بر روی یک نوار راهنما به صورت سوراخ هایی ثبت می کند، سپس نوار را درون دستگاه حروف ریز قرار می دهد تا سوراخ های ثبت شده بر روی آن ها را به اصطلاح بخواند و به طور خودکار حروف را قالب ریزی کند. اگرچه امروزه حروف چینی نوری کاملاً جای مونوتایپ و لاینوتایپ را گرفته است، مونوتایپ در مقایسه با لاینوتایپ مزایایی داشت و برای چاپ نشانه های پیچیده ای چون معادلات ریاضی و فرمول های شیمی مناسب تر بود. البته عملکرد آن کندتر و پرهزینه تر از لاینوتایپ بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس