مونس اصفهانی

لغت نامه دهخدا

مونس اصفهانی. [ ن ِ س ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) از شعرای قرن دوازدهم و اسمش میرزا محمد، مردی سودایی پریشان دماغ بوده ، از سفر هندوستان به اصفهان بازگشته ، مالیخولیابر وی مستولی بود، در آن حالت متوفی شد. از اوست :
تا چهره ز تاب حسن افروخته ای
آتش زده ای به جان و دل سوخته ای
خوبان همه ناز از تو آموخته اند
تو این همه ناز از که آموخته ای ؟
( از مجمعالفصحاء ج 2 صص 446-447 ) ( از فرهنگ سخنوران ).

فرهنگ فارسی

از شعرای قرن دوازدهم و اسمش میرزا محمد .

پیشنهاد کاربران

بپرس