مونتسکیو

لغت نامه دهخدا

مونتسکیو. [ مُن ْ ت ِ ی ُ ] ( اِخ ) از فلاسفه و مورخان بزرگ فرانسه است که در ژانویه سال 1689 م. نزدیک شهر بردو متولد شد ودر 10 فوریه 1755 م. در پاریس درگذشت. شهرت وی از سال 1721 که کتاب معروف خویش ( مکاتیب ایرانی ) را انتشار داد آغاز شد. نویسنده فرانسوی در این کتاب قوانین و اخلاق و آداب فرانسه را از قول یک نفر ایرانی مقیم پاریس انتقاد کرده است. کتاب دیگر مونتسکیو که سخت معروف است کتابی است در تاریخ روم قدیم و تمدن آن به عنوان «ملاحظاتی در باب علل عظمت و زوال رومیان » که در 1734 م. نگاشت ، لکن شاهکار حقیقی او کتاب «روح القوانین » است و او در آن کتاب که 31 باب است تاریخ عموم ملل قدیم و جدید را از نظر گذرانده و از طرز حکومت هریک اصول قوانین ایشان را استنباط کرده است. مونتسکیو در تألیف کتاب روح القوانین بیست سال زحمت کشیده چنانکه می توان کتاب یادشده را نتیجه مطالعات دوره زندگانی وی شمرد. ( از ترجمه تمدن قدیم فوستل دوکولانژ ). مؤلف لغت نامه حاضر، مرحوم دهخدا این کتاب را به فارسی برگردانده است. و رجوع به منتسکیو شود.

فرهنگ فارسی

از نویسندگان معروف فرانسه متولد در قصر لابرد نزدیک بردو ( ۱۷۵۵ - ۱۶۸۹ ) و نویسنده نامه های ایرانی ( ۱۷۲۱ م . ) و روح القوانین ( ۱۷۴۸ م . ) است که سبب اشتهار وی گردید. وی در این کتاب مسائل تاریخی و اجتماعی را مورد بررسی قرار داده و ثابت میکند که این قانونها زائیده نیاز مردم و محیط است . او بعضویت فرهنگستان فرانسه نیز برگزیده شد .
از فلاسفه و مورخان بزرگ فرانسه است .

پیشنهاد کاربران

مونتسکیو یا منتسکیو ( به فرانسوی: Montesquieu، تلفظ: مُنتِسْکیو ) ، با نام کامل شارل - لوئی دو سکوندا، بارون دو لا برد و دو مونتسکیو ( به فرانسوی: Charles - Louis de Secondat, Baron de La Brède et de Montesquieu ) ، یکی از اندیشمندان سیاسی فرانسه در عصر روشنگری بود که در ۱۶۸۹ در بوردو زاده شد. همه خاندان او از نژادگان و اشراف و در زمره حقوق دانان بودند. او نیز حقوق خواند و در ۱۷۰۸ به دادستانی پرداخت و در ۱۷۱۳ پس از مرگ پدر به رایزن حقوقی مجلس برگزیده شد.
...
[مشاهده متن کامل]

مونتسکیو به پژوهش های علمی، تاریخی و حقوقی توجه ویژه داشت و چون از وضع آن زمان کشور ناخرسند بود با نام مستعار کتابی به نام نامه های ایرانی منتشر کرد و چون این کتاب مورد توجه واقع شد، در ۱۷۲۷ میلادی به عضویت فرهنگستان فرانسه برگزیده شد. رفته رفته از دادستانی کنار کشید و به تدوین اثر نام آور خود، روح القوانین پرداخت. این کتاب با اقبال عمومی روبه رو شد و بعدها نیز از مضامین آن در اداره بسیاری کشورها و دولت ها استفاده شد. مونتسکیو بر این باور بود که انقلاب و شورش و خون ریزی کاری از پیش نمی برد و آنچه یک جامعه نیاز دارد قانون است. میانه روی در سیاست از ویژگی های برجسته مونتسکیو بود. با این همه، روحانیان کتاب «روح القوانین» را بی ارزش می دانستند و او در دفاع از کتاب خود دست به نوشتن رساله شد.
مونتسکیو در ۱۷۵۵ پس از سفرهای بسیار به کشورهای گوناگون جهان در پاریس درگذشت.
مونتسکیو حکومت دموکراسی به سبک باستان را ترجیح می داد و برافتادن حکومت های خودکامه را آرزو می کرد. دیدگاه سیاسی منتسکیو مجذوب مشروطه سلطنتی به سبک بریتانیای کبیر است و هم زمان تشکیل حکومت را بر اساس خصوصیت های ملی تجویز می کند. تجزیه قوای سه گانه یا همان تفکیک قوا ( مجریه - قضائیه - مقننه ) ، نشان دهنده آگاهی گسترده حقوقی - سیاسی و بینش عدالت خواهانه منتسکیو است، که در قانون اساسی بسیاری از کشورها گنجانده شده ست. از آن جا که بریتانیا قانون اساسی مدونی نداشت و مجموعه قوانین موجود در آن کشور به طور پراکنده و ناهمگون وضع شده بودند، منتسکیو به عنوان بهترین مرجع برای رده بندی و روشمند کردن متن قانون اساسی نوین بریتانیا انتخاب شد. افسران جوان فرانسوی که در جنگ های استقلال آمریکا در کنار آمریکایی ها جنگیده بودند، پس از بازگشت به فرانسه استبدادی، ناقل قانون اساسیی بودند که منتسکیو در بریتانیا تدوین کرده بود. این قانون اساسی مورد قبول آمریکاییان واقع شد و سرانجام در آستانه انقلاب فرانسه به دست فرانسویان رسید.

مونتسکیومونتسکیو
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/مونتسکیو

بپرس