مونتسوری ماریا

دانشنامه آزاد فارسی

مونْتِسّوری، ماریا (۱۸۷۰ـ۱۹۵۲)(Montessori, Maria)
مونْتِسّوری، ماریا
مربی و پزشک ایتالیایی. در کیاراوالّه، نزدیک آنکونا، متولد شد و در دانشگاه رُم تحصیل کرد. بیشترین شهرتش به سببِ روشِ موسوم به مونتسّوری در زمینۀ آموزش کودکان کم سن وسال است، که در ۱۹۰۷ در رُم عرضه شد. روش او، که از آن زمان تاکنون در سرتاسر جهان گسترش یافته است، بر شکوفایی و رشد نیروی ابتکار و اعتماد به نفس کودکان تأکید دارد. برطبق این روش، باید به کودکان اجازه داد که خودشان به تنهایی، اما در محدوده های به دقت تعیین شده، کارهای مورد علاقۀ خویش را انجام دهند. برای کمک به هدایت علایق کودک و تسریع رشد او، مجموعۀ بسیار متنوعی از وسایل خاص مورد استفاده قرار می گیرند که به تدریج پیچیده تر می شوند. هنگامی که کودک آمادۀ یادگیری کارهای تازه و دشوارتر شود، معلم نخستین تلاش های کودک را هدایت می کند تا از کوشش های بیهوده و فراگیری عادت های نادرست بپرهیزد؛ جز این مورد، باید کودک را در یادگیری به حال خود گذاشت. عده ای گفته اند که روش مونتسّوری به کودکان امکان داده است که خواندن و نوشتن را بسیار سریع تر و با سهولتی بیشتر از هر روش ممکن دیگری فراگیرند. از آثارش: روش مونتسّوری (۱۹۱۲)؛ روش پیشرفتۀ مونتسّوری (۱۹۱۷)؛ راز کودکی (۱۹۳۶).

پیشنهاد کاربران

بپرس