مومبرت آلفرد. مومْبِرت، آلفرِد (۱۸۷۲ـ۱۹۴۲)(Mombert, Alfred)
مومْبِرت، آلفرِد
شاعر و منتقد آلمانی، زادۀ کارلسروهه. اشعار غنایی زیادی سرود که بیشتر حال و هوای نمادگرایانه داشتند. اشعار اولیه اش در سبک کهن در مجموعۀ روز و شب (۱۸۹۴) منتشر شد؛ اشعار بعدی اش که تجربی تر بودند، عبارت اند از مرد پرشور (۱۸۹۶)، شکوفۀ هرج و مرج (۱۹۰۵)، قهرمان زمین (۱۹۱۹) و اَتیر (۱۹۲۵). مومبرت در ۱۹۱۹ داستانی تمثیلی در قالب اسطوره دربارۀ جنگ بزرگ نوشت؛ ابزار مناسبی که پیش از آن در سه گانه اش با نام نمایش نامه های سمفونیک (۱۹۰۷ـ۱۹۱۱) به کار بسته بود و شخصیت اصلی آن، «آئون»، نمادی از نوع بشر بود. اِسفیرای ارشد (۱۹۳۶) آخرین اثر وی پیش از درگیری اش با نازی ها بود. اردوگاه کار اجباری، که وی را به آن جا فرستادند، مرگ مومبرت را پیش انداخت، اما طی چندماه زندگی اش پس از آزادی، بخش دوم اسفیرا را نوشت که از تجربه های وی مایه می گرفت. این اثر پس از مرگش منتشر شد. بهترین گزیدۀ آثار وی از نظر خودش می گسار بهشتی (۱۹۵۱) بود. تحصیلاتش را در رشتۀ حقوق به پایان برد.
مومْبِرت، آلفرِد
شاعر و منتقد آلمانی، زادۀ کارلسروهه. اشعار غنایی زیادی سرود که بیشتر حال و هوای نمادگرایانه داشتند. اشعار اولیه اش در سبک کهن در مجموعۀ روز و شب (۱۸۹۴) منتشر شد؛ اشعار بعدی اش که تجربی تر بودند، عبارت اند از مرد پرشور (۱۸۹۶)، شکوفۀ هرج و مرج (۱۹۰۵)، قهرمان زمین (۱۹۱۹) و اَتیر (۱۹۲۵). مومبرت در ۱۹۱۹ داستانی تمثیلی در قالب اسطوره دربارۀ جنگ بزرگ نوشت؛ ابزار مناسبی که پیش از آن در سه گانه اش با نام نمایش نامه های سمفونیک (۱۹۰۷ـ۱۹۱۱) به کار بسته بود و شخصیت اصلی آن، «آئون»، نمادی از نوع بشر بود. اِسفیرای ارشد (۱۹۳۶) آخرین اثر وی پیش از درگیری اش با نازی ها بود. اردوگاه کار اجباری، که وی را به آن جا فرستادند، مرگ مومبرت را پیش انداخت، اما طی چندماه زندگی اش پس از آزادی، بخش دوم اسفیرا را نوشت که از تجربه های وی مایه می گرفت. این اثر پس از مرگش منتشر شد. بهترین گزیدۀ آثار وی از نظر خودش می گسار بهشتی (۱۹۵۱) بود. تحصیلاتش را در رشتۀ حقوق به پایان برد.
wikijoo: مومبرت،_آلفرد_(۱۸۷۲ـ۱۹۴۲)