موم نخل مومی سخت و در عین حال شکننده و با نقطهٔ ذوب بالا است که در صنعت کاربرد دارد. موم نخل از برگ درخت نخل برزیلی گرفته می شود و به نام های موم برزیلی و موم کارنابا ( به انگلیسی: Carnauba wax ) هم نامیده می شود. موم نخل از اسیدهای چرب، الکل های چرب، اسید، و هیدروکربن های موجود در گیاه ساخته شده است. این موم که به صورت پولک های زرد - قهوه ای فروخته می شود خاصیت براق کنندگی خاصی دارد. موم نخل از سخت ترین موم ها و از گران قیمت ترین موم ها است.
موم نخل در ساخت واکس چوب و پوشش های مات به کار می رود. موم نخل عامل صیقل دهنده و گران قیمتی برای چرم است و دوام آن را زیاد می کند. اثر انگشت و تاخوردگی روی آن باقی نمی ماند و رنگ آن در اثر گرد و غبار تیره نمی گردد و چرم را نرم می کند. [ ۱]
این موم در صنایع غذایی برای روکش صیقلی محصولات بکار می رود. در آدامس به عنوان براق کننده مصرف می گردد و بدنه خودروها را در کارواش ها با براق کننده گرانقیمتی که حاوی موم نخل و الکل است تمیز و براق می کنند. این موم در واکس های خودرو کاربرد فراوانی دارد زیرا در برابر نور خورشید، باران و برف مقاوم است. در رژهای لب ترکیبی از سه موم را می توان یافت: موم زنبور عسل، موم گیاه کندلیلا و موم نخل. [ ۲]
از دیگر مزایای آن نفوذ در درزها و شیارها است که باعث می شود خط و خش های افتاده بر روی رنگ را از دید محو کند و باعث براقیت دو چندان رنگ بدنه شود. این موم باعث می شود مولکول های آب ریخته شده بر روی بدنه به هم بچسبند و باعث جاری شدن آب از روی رنگ می شود. این ماده به پوست آسیبی نمی رساند بنابراین در لوازم آرایشی نیز از آن بهره برده می شود. [ ۳] از موم نخل برای سفت کردن ورنی های سیال و روان نیز استفاده می شود. به خاطر غیر سمی بودن، از آن در قالب ها و به عنوان پوشش نخ دندان نیز استفاده می شود و حتی به عنوان یک پوشش برای جلوگیری از ذوب شکلات و آب نبات از موم نخل استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموم نخل در ساخت واکس چوب و پوشش های مات به کار می رود. موم نخل عامل صیقل دهنده و گران قیمتی برای چرم است و دوام آن را زیاد می کند. اثر انگشت و تاخوردگی روی آن باقی نمی ماند و رنگ آن در اثر گرد و غبار تیره نمی گردد و چرم را نرم می کند. [ ۱]
این موم در صنایع غذایی برای روکش صیقلی محصولات بکار می رود. در آدامس به عنوان براق کننده مصرف می گردد و بدنه خودروها را در کارواش ها با براق کننده گرانقیمتی که حاوی موم نخل و الکل است تمیز و براق می کنند. این موم در واکس های خودرو کاربرد فراوانی دارد زیرا در برابر نور خورشید، باران و برف مقاوم است. در رژهای لب ترکیبی از سه موم را می توان یافت: موم زنبور عسل، موم گیاه کندلیلا و موم نخل. [ ۲]
از دیگر مزایای آن نفوذ در درزها و شیارها است که باعث می شود خط و خش های افتاده بر روی رنگ را از دید محو کند و باعث براقیت دو چندان رنگ بدنه شود. این موم باعث می شود مولکول های آب ریخته شده بر روی بدنه به هم بچسبند و باعث جاری شدن آب از روی رنگ می شود. این ماده به پوست آسیبی نمی رساند بنابراین در لوازم آرایشی نیز از آن بهره برده می شود. [ ۳] از موم نخل برای سفت کردن ورنی های سیال و روان نیز استفاده می شود. به خاطر غیر سمی بودن، از آن در قالب ها و به عنوان پوشش نخ دندان نیز استفاده می شود و حتی به عنوان یک پوشش برای جلوگیری از ذوب شکلات و آب نبات از موم نخل استفاده می شود.
wiki: موم نخل