موم دلی. [ دِ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت موم دل. نرم دلی و رقت قلب. ( یادداشت مؤلف ). نرم دلی. ( آنندراج ) : چنان ز عشق کم آزار گشته ام طالب که شیشه موم دلی یاد گیرد از سنگم.طالب آملی ( از آنندراج ).و رجوع به موم دل شود.