مولینا، ماریو (۱۹۴۳)(Molina, Mario)
مولینا، ماریو
شیمی دان مکزیکی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۹۵ را با پاول کروتزن و اف شِروود رولَند دریافت کرد. این جایزه به سبب تحقیق در زمینۀ شیمی اتمسفر، مخصوصاً در زمینۀ تجزیه و تشکیل ازون به ایشان اعطا شد. آنان واکنش هایی شیمیایی را توضیح دادند که منجر به تخریب لایۀ ازون می شد. در ۱۹۷۰، کروتزن به قدرت اکسید نیتروژن برای تجزیۀ ازون اشاره کرد. در ۱۹۷۴، رولاند و مولینا مقاله ای منتشر کردند و در آن دربارۀ تهدید لایۀ ازون با کلروفلوئوروکربن هایی (CFCs) بحث کردند که در یخچال ها و کپسول های هوا به کار می روند. آن ها نشان دادند سی اف سی ها رفته رفته به سمت لایۀ ازون می روند و در آن جا بر اثر نور فرابنفش به اجزای سازنده شان، به ویژه اتم های کلر، تجزیه می شوند. اتم های کلر نیز ازون را، مانند اکسید نیتروژن، تجزیه می کنند. همچنین، محاسبه کردند که اگر استفاده از سی اف سی ها با سرعت ثابتی ادامه یابد، لایۀ ازون پس از چند دهه تا حد زیادی از بین می رود. تحقیقات مولینا و رولاند باعث شد در اواخر دهۀ ۱۹۷۰ و اوایل دهۀ ۱۹۸۰ محدودیت هایی برای کاربرد سی اف سی ها به وجود آید. مولینا در مکزیکوسیتی زاده شد و در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، در امریکا، در رشتۀ شیمی فیزیک درس خواند. او اولین مکزیکی برنده جایزۀ نوبل علوم است. در فوریه ۱۹۹۶، اعلام کرد بخشی از جایزه اش را صرف حمایت از تحقیقات زیست محیطی در امریکای لاتین و دیگر کشورهای در حال توسعه می کند. در حال حاضر، در مؤسسۀ فناوری ماساچوست، واقع در کیمبریجِ ماساچوست، فعالیت می کند.
مولینا، ماریو
شیمی دان مکزیکی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۹۵ را با پاول کروتزن و اف شِروود رولَند دریافت کرد. این جایزه به سبب تحقیق در زمینۀ شیمی اتمسفر، مخصوصاً در زمینۀ تجزیه و تشکیل ازون به ایشان اعطا شد. آنان واکنش هایی شیمیایی را توضیح دادند که منجر به تخریب لایۀ ازون می شد. در ۱۹۷۰، کروتزن به قدرت اکسید نیتروژن برای تجزیۀ ازون اشاره کرد. در ۱۹۷۴، رولاند و مولینا مقاله ای منتشر کردند و در آن دربارۀ تهدید لایۀ ازون با کلروفلوئوروکربن هایی (CFCs) بحث کردند که در یخچال ها و کپسول های هوا به کار می روند. آن ها نشان دادند سی اف سی ها رفته رفته به سمت لایۀ ازون می روند و در آن جا بر اثر نور فرابنفش به اجزای سازنده شان، به ویژه اتم های کلر، تجزیه می شوند. اتم های کلر نیز ازون را، مانند اکسید نیتروژن، تجزیه می کنند. همچنین، محاسبه کردند که اگر استفاده از سی اف سی ها با سرعت ثابتی ادامه یابد، لایۀ ازون پس از چند دهه تا حد زیادی از بین می رود. تحقیقات مولینا و رولاند باعث شد در اواخر دهۀ ۱۹۷۰ و اوایل دهۀ ۱۹۸۰ محدودیت هایی برای کاربرد سی اف سی ها به وجود آید. مولینا در مکزیکوسیتی زاده شد و در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، در امریکا، در رشتۀ شیمی فیزیک درس خواند. او اولین مکزیکی برنده جایزۀ نوبل علوم است. در فوریه ۱۹۹۶، اعلام کرد بخشی از جایزه اش را صرف حمایت از تحقیقات زیست محیطی در امریکای لاتین و دیگر کشورهای در حال توسعه می کند. در حال حاضر، در مؤسسۀ فناوری ماساچوست، واقع در کیمبریجِ ماساچوست، فعالیت می کند.
wikijoo: مولینا،_ماریو_(۱۹۴۳)