مولیْس، کَری بَنکز (۱۹۴۴)(Mullis, Kary Banks)
مولیْس، کَری بَنکز
متخصص امریکایی زیست شناس ملکولی. به سبب اختراع فن واکنش زنجیره ای پلیمراز (پی سی آر) به دریافت جایزه نوبل شیمی ۱۹۹۳ نایل شد. در این فن، نواحی خاصی از دی اِن اِی را چندین بار از نمونه ای کوچک و ریز نسخه برداری می کنند و دی اِن اِی را به مقداری آنالیز پذیر تبدیل می کنند. این فن به روش دشوار تولید اجزای دی اِن اِی در بدن موجود زنده خاتمه داد. به همین سبب جایزه نوبل مشترکاً به او و میشل اسمیت اعطا شد. چگونگی نسخه برداری از دی اِن اِی در پی سی آر: نمونۀ کوچکی از دی اِن اِی، مثلاً نمونۀ خون را به بخش های کوچک تقسیم و به رشته های منفرد می شکنند. پراب های الیگو نوکلئوتیدی کوتاه، که متمم دی اِن ای اند، آماده و به مقدار فراوان، به دی اِن اِی اضافه می شوند و سپس، در دمای ۵۰ تا ۶۰ درجۀ سانتی گراد آنکوباته می شوند. پراب به محل مناسبی روی دی اِن اِی متصل می شود و به منزلۀ نقطۀ آغازین سنتز زنجیره ای از دی اِن اِی جدید عمل می کند. پس از این که سنتز کامل شد، مخلوط تا ۹۰ درجۀ سانتی گراد گرم می شود تا دو رشتۀ دی اِن اِی، که به تازگی تولید شده اند، ذوب شوند. این چرخه به منظور افزایش ترتیب مطلوب تکرار می شود. ممکن است در عرض چند ساعت بیش از ۱۰۰میلیون زنجیر ساخته شود که از آن ها برای آنالیز استفاده می کنند. اکنون این تکنیک به ویژه برای تشخیص بیماری ها، کاربرد بسیار دارد. آزمایش تشخیص بیماری ایدز (اِچ آی وی) از آن جمله است. مولیس در لنور، واقع در کارولینای شمالی، زاده شد. در انستیتو تکنولوژی جورجیا و در دانشگاه برکلی کالیفرنیا درس خواند و از همان جا نیز دکتری گرفت (۱۹۷۳). پس از تحقیق در دانشکده پزشکی دانشگاه کانزاس و دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو، در ۱۹۷۹ به مجتمع کتوسِ امری ویل کالیفرنیا پیوست.
مولیْس، کَری بَنکز
متخصص امریکایی زیست شناس ملکولی. به سبب اختراع فن واکنش زنجیره ای پلیمراز (پی سی آر) به دریافت جایزه نوبل شیمی ۱۹۹۳ نایل شد. در این فن، نواحی خاصی از دی اِن اِی را چندین بار از نمونه ای کوچک و ریز نسخه برداری می کنند و دی اِن اِی را به مقداری آنالیز پذیر تبدیل می کنند. این فن به روش دشوار تولید اجزای دی اِن اِی در بدن موجود زنده خاتمه داد. به همین سبب جایزه نوبل مشترکاً به او و میشل اسمیت اعطا شد. چگونگی نسخه برداری از دی اِن اِی در پی سی آر: نمونۀ کوچکی از دی اِن اِی، مثلاً نمونۀ خون را به بخش های کوچک تقسیم و به رشته های منفرد می شکنند. پراب های الیگو نوکلئوتیدی کوتاه، که متمم دی اِن ای اند، آماده و به مقدار فراوان، به دی اِن اِی اضافه می شوند و سپس، در دمای ۵۰ تا ۶۰ درجۀ سانتی گراد آنکوباته می شوند. پراب به محل مناسبی روی دی اِن اِی متصل می شود و به منزلۀ نقطۀ آغازین سنتز زنجیره ای از دی اِن اِی جدید عمل می کند. پس از این که سنتز کامل شد، مخلوط تا ۹۰ درجۀ سانتی گراد گرم می شود تا دو رشتۀ دی اِن اِی، که به تازگی تولید شده اند، ذوب شوند. این چرخه به منظور افزایش ترتیب مطلوب تکرار می شود. ممکن است در عرض چند ساعت بیش از ۱۰۰میلیون زنجیر ساخته شود که از آن ها برای آنالیز استفاده می کنند. اکنون این تکنیک به ویژه برای تشخیص بیماری ها، کاربرد بسیار دارد. آزمایش تشخیص بیماری ایدز (اِچ آی وی) از آن جمله است. مولیس در لنور، واقع در کارولینای شمالی، زاده شد. در انستیتو تکنولوژی جورجیا و در دانشگاه برکلی کالیفرنیا درس خواند و از همان جا نیز دکتری گرفت (۱۹۷۳). پس از تحقیق در دانشکده پزشکی دانشگاه کانزاس و دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو، در ۱۹۷۹ به مجتمع کتوسِ امری ویل کالیفرنیا پیوست.
wikijoo: مولیس،_کری_بنکز_(۱۹۴۴)